Wat een stukje groen kan doen

Chris Luk woont al jaren met veel plezier in de Waterwijk. “Alleen dat stukje gras tegenover mijn huis was me een doorn in het oog”, begint hij. Het werd als hondenuitlaatveldje gebruikt en iedereen dumpte er troep. Na overleg met huismeester Koos heeft hij het stukje groen geadopteerd en onderhoudt hij het nu.

Gewoon beginnen
“Ik ben gewoon maar begonnen. In mijn eentje. En ik merkte al snel dat de mensen naar buiten kwamen om te kijken wat ik aan het doen was”. Met z’n enthousiasme moedigt hij mensen aan om ook aan de gang te gaan. Inmiddels maken meerdere buurtbewoners gebruik van de verschillende moestuinvakjes die hij aangelegd heeft.

Dat niet alles zomaar in de smaak valt, daar kwam hij ook achter. “Vorig jaar had ik allemaal sla en groenten verbouwd. Maar niemand wilde sla. Nu kijk ik een beetje wat iedereen lekker vindt.” Hij heeft wat fruitboompjes geplant en aardbeien. En ook mooie vlinderstruiken en bloemzaad in het perk gestrooid. “Voor de vrolijke kleurtjes en ze trekken vlinders, bijen en insecten aan.”

Hart voor zijn buurtje
Chris is erg betrokken bij z’n buurtje. “Het maakt zoveel verschil als het er schoon en groen uitziet. Daar word je toch veel vrolijker van! En wat ook echt wel veranderd is en waar ik heel blij mee ben: er is meer onderling contact. Tot voor kort zat iedereen achter zijn eigen voordeur.”

De taken een beetje verdelen
Hij moet wel goed op zichzelf letten. Vanwege medische klachten kan hij niet meer alles doen wat hij zou willen. Daarom houdt hij in een boekje al zijn activiteiten bij. “Er is zoveel werk en zo houd ik een beetje het overzicht.” Verderop in de wijk zijn ook nog genoeg dingen te doen. Maar dat wordt hem teveel. “Dat laat ik graag aan anderen over”, zegt hij. Hij hoopt dan ook dat andere bewoners ook om zich heen kijken om te zien wat ze kunnen bijdragen aan een mooie en gezellige buurt. “Als we de taken een beetje verdelen, komt het allemaal goed.”